kits + 3 - 'Tuinieren is mijn yoga …’

Interview met Bie Van Landeghem

Bie Van Landeghem woont in Sint-Niklaas. Ze moestuiniert op 250 vierkante meter in het centrum van de stad. Maar geen enkele vierkante meter daarvan is haar eigendom …

Officieel heet ze Bibiana, maar iedereen noemt haar Bie. Ze is een bezige bie, want tot voor kort combineerde ze een job in de bibliotheek met een praktijk als kinesiste. En met een moestuin. Die tuin is een volkstuin, een lap grond die je huurt, bewerkt en onderhoudt.

Bie, waarom huur je een volkstuin?
Als je een volkstuintje huurt, maak je deel uit van een groepsproject. Want eigenlijk is het een heel grote lap grond die onderverdeeld is in tuintjes. Je gaat er niet alleen om te tuinieren, maar ook om mensen te ontmoeten.

Hoe ben je eraan begonnen?
Twintig jaar geleden kochten mijn man en ik een huis. Achter onze kleine tuin bevinden zich de volkstuintjes. Toen het stuk vrijkwam dat aan onze tuin grensde, hebben we niet getwijfeld.

Kende je iets van moestuinieren?
Nee! (lacht) Mijn pa heeft me leren tuinieren. Hij toonde me hoe ik moest spitten, hoe ik het best patatten, prei en ajuintjes plant. In het begin huurden we zo’n 150 m2, maar ik had algauw de smaak te pakken. Dus hebben we er nog een tuintje bijgenomen.

Jij woont zowat in je volkstuin, maar dat geluk is niet iedereen gegeven …
Nee, de meesten moeten toch enkele kilometers afleggen om bij hun tuin te komen. In het begin was ik trouwens de enige vrouw. Nu zijn er meerdere, en hebben ook veel Turken, Marokkanen, Chilenen … een volksstuintje. Zij verbouwen wel andere groenten dan ik.

Foto's Bie Van Landeghem

Verkopen jullie groenten aan elkaar?
Nee, maar we ruilen wel: plantgoed, zaadjes, volgroeide planten. Wanneer je teveel hebt, kan je weggeven, en krijg je ook terug. Welke groenten kweek je? Dat is nogal wat. Verschillende soorten patatten, witte en rode ui, sjalotten, tomaten, paprika, sla, selder, peterselie, rode biet, pastinaak, schorseneren, venkel, kolen en natuurlijk veel kruiden. Boontjes! Aardbeien, braambessen zonder stekeIs … Ik plant en zaai alleen de dingen die ik zelf graag eet.

Amai, daar is wel héél veel werk aan!
Ja, ik ben gemiddeld toch één tot twee uur per dag in mijn tuin. Als je dit niet graag doet, dan is het echt een stevig karwei. Ik moet mijn tuin goed onderhouden, of hij overwoekert helemaal. Wanneer we ’s zomers na een reis van twee of drie weken thuiskomen, is mijn tuin echt overweldigend. Dan kom ik terecht in een oerwoud! (lacht)

Wat vind je het fijnste aan moestuinieren?
Alles zien groeien, is fantastisch. Vaak sta ik ’s morgens heel vroeg op om in de tuin te werken. Dan hoor ik het best de vogeltjes fluiten. Ik houd van de rust die tuinieren met zich meebrengt. Het is mijn yoga, mijn mindfulness. Eigenlijk tuinier ik meer voor de ontspanning dan voor de opbrengst. Maar het is natuurlijk ook heel fijn om te weten wat je eet. Als ik in de tuin ben, loop ik geregeld de serre binnen. Daar pluk ik een tomaat om te snoepen. (lacht) Dat zijn dus écht snoeptomaten!

Je hebt ook kippen?
​Je mag kippen houden in een volkstuin. Hoefdieren mogen niet. Wij hebben twee gewone legkippen, twee sierkipjes en een geadopteerde haan. Ze krijgen gezonde granen en ruimen heel veel overschotjes op. Ze geven ons lekkere, gezonde eitjes. Die beestjes zijn heel tam, da’s echt zalig!